Erbo-di-granouio
Hydrocotyle vulgaris
Araliaceae
Noms en français : Écuelle-d'eau, Hydrocotyle commun.
Descripcioun :L'erbo-di-granouio es uno planto di proun raro en Prouvènço. S'atrobo pamens encaro en Camargo. Es uno planto que rebalo au sòu e que fai de fuieo que douno d'èr à-n-aquéli de l'escudeleto, Umbilicus rupestris. Li flour, sènso petalo soun pichouneto (1,5 à 2 mm), groupado en enflourejado de 3 à 5 cm.
Usanço :Li fueio soun manjadisso, mai n'en sabèn pas mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hydrocotyle
Famiho : Araliaceae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à óutobre
Liò : Palun
- Sagnas
- Tourbiero
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Hydrocotyle vulgaris L., 1753
Arnica-dóu-Ventour
Doronicum grandiflorum
Asteraceae Compositae
Nom en français : Doronic à grandes fleurs.
Descripcioun :L'arnica-dóu-Ventour vèn dins lis esboudèu d'auto mountagno sus cauquié. Trachis en mato, e aquelo pòu deveni di proun grosso. Li fueio soun pus o mens pegouso que s'atrovo de péu glandoulous sus li bord e dessubre. Fai de gràndi flour coumpausado, d'un bèu jaune d'or.
Usanço :Dins lou païs de Ventour, aquesto planto, raro eilamount, coume lou noum lou dis, sougno li macaduro dóu meme biais que lou "vertadié arnica", Arnica montana.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Doronicum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 cm
Flourido : printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1600 à 3200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Esboudèu
- Ribierau
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Doronicum grandiflorum Lam., 1786